Weekend соёл

Шинэ оноос Weekend соёлд суралцаад балай авчийна. Ихэнхдээ компьютерийн ард keyboard маажиж суудаг хүнд хорвоо ертөнцтэй танилцах зүгээр завшаан юм. Товчхондоо үдээс өмнө музей үзэх, үдээс хойш гудамжаар алхаж “социалист” бүтээн байгуулалттай танилцах, орой тийш дэлгүүр хэсэж ядрах, ядарсандаа хоолонд улам кайфтах гэх мэт. Дандаа пял таваг болтлоо сууж байдаг хүн чинь галуун хүзүүт лонх болтлоо тэнэж шоовонтов.

Музей гэснээс нээх хэсэж тэнэх дургүй хүн бол тухайн газрынхаа түүхэн болоод орчин үеийнх нь музейгээр нэг шагайгаад дэлгэрэнгүй мэдээллийг нь хальт гүүглдчихвэл ок болчих юм шиг бодогдсон л доо. Гэхдээ бүр сайн танилцъяа гэвэл музейнээс гараад даруй хотоор алхана, тоодоггүй байсан байшингийн хээ угалз бүр нь түүх өгүүлээд, ирээдүйн төлөвлөлт нь нүдэнд дурайгаад үлгэрийн юм шиг амилаад иржугам.
Түрүүчийн weekend-ээр түүхийн музей үзэж явтал МЭӨ 21-р зууны үеийн хүмүүсийн бурхан шүтээн гээд “харь гаригийн хүн” шиг дүрстэй хаш чулуун бүтээл байжийдгийм байна ... тэрэнд нүдний хор оруулчихаад гартал гадна нь ашгүй жижигхэн тэмдэг болгоод зарж байхаар нь дор нь авч хүзүүний алчууртаа хатгаснаар жаахан санаа амрав. Алчуурандаа тэмдэг хатгасан, нэг бээлийгээ халааснаас хагас цухуйлгасан, нууц үг “ни хо” гэх мэт бөөн пароль царайлсан хүн дэлгүүр хэсэв. Дэлгүүр дотор шамбааралдсан олон хүнийг харангуут толгой эргээд унах гэснээ хүн түшиж авахгүй бол гантиг шалан дээр ойчиж шатсан юм болчих гээд болив. Эмэгтэйчүүд дэлгүүр хэсэхээрээ явах тусам дуу нь чангараад нүд нь гялалзаад хөл нь хөнгөрөөд, асар гайхалтай үйлчилгээтэй юм аа харж байхад, юун диско, юун секс гэсн. Сүши идэж Старбаксын капучиногоор оюутан ходоодоо гялайлгаад түрүүчийн weekend-ийн төгсгөлийн арга хэмжээ өндөрлөв.
Харин энэ weekend тунчиг сонирхолтой. Хот байгуулалтын музей гэж тэнэг өндөр өртөгөөр боссон байшин дотуур алхаж гүйж дэвхэрч үзэв. Хамгийн гоё нь тэндээс гараад санаанд оромгүй жижиг гудамжинд байрлах (嫫干山路50号) зураачдын хувийн урланг сонирхлоо, нэг дор төвлөрөөд тус тусдаа дур дураараа уран бүтээл үйлдээд, хүмүүс хүссэн үедээ очиж таалж тамшаалаад гардаг мөрөөдлийн газар юм. Хаалга бүрийн цаана, ер бусын сонин содон ертөнц угтаж авна, нэг хаалганы цаана бүүдгэр гэрэл, нурууны үс босмоор аймшигт эвгүй түгшүүр, хэсэгтээ гүн хямралд автаж гудайн суумаар ... нөгөө хаалганы цаана өнгөлөг ханан дээр цайвар тод зурагнууд, цэцэг тасалж үсэндээ хатган гоёод ном уншиж суумаар ... дараагийн хаалганд бүсгүй хүний гоо сайхан, гүн нарийн бэлхүүс, туяхан нуруу, хөөрхөн цээж, галзуурам тачаадан тэсч алдан буй бүсгүйн үлэмж төгөлдөр үзэсгэлэнд шунан дурламаар ... Өнгө өнгийн ертөнцөөр ингэж өөд уруугүй зугаалвай. Зураг, баримал гээд янзан бүрийн бүтээлүүд байснаас сонирхол татсан нэг нь ... хар өнгөтэй, дээр нь аз жаргал гэсэн бичигтэй том том цоожнуудыг хэлхэж цоожлоод газар дээр ЗҮРХэн хэлбэрээр тавьжээ... (хайр–цоож?) зүрхэн дотроо дээр үеийн зэвэрсэн хар хайчнуудыг тарааж байрлуулсан байв ... (хайр–хайч?) хар өнгийн хүнд төмөр зүрхний доторх тэр зэвүүн хайчнуудтай хамт алтан шар жижигхэн түлхүүрнүүд ( цоожин доторх түлхүүр? ... ...? ) ой, би яах ёстой юм бэ гэсн. Энд бас ихэнх зураачдын дунд байсан нийтлэг гэж болох сэдэв ... хятадын соёлын хувьсгал, маоистуудын мунхаглалыг шүүмжилсэн аястай бүтээлүүд харагданалэй.
Орой нь сэгсийтэл дэлгүүр хэсэж ядраад, өлсөж үхдэгийн даваан дээр япон хоолны газар орж наян шорлог идээд, гэдэс хагардагийн даваан дээр гэрлүүгээ харьж, муужирч унадгийн даваан дээр мангас зүүдлэхээр, хүйтэн хөнжлөө тийрээд таван хошуу болон тас үсэрвэй.

Гэснээс саяны долоо хоногт талбайн теннисний дөрвөн том тэмцээний эхлэл болох Австралийн нээлттэй тэмцээн эхэлсэн биш телевизор cool харагдаад байнаа, харамсалтай нь Safin vs Roddick-ийн тоглолтыг дуустал үзэж чадаагүй жаахан мяа, ядажийхад хоёр “ах” хоёулаа царайлаг, тэгш чанга биетэй, үзэхэд үнэн урамтай. Бас snooker гараад байдаг, тавтай сууж үзэх юмсан, Дин Зүньхуй гэж хятад банди ганган цохиж байхыг ноднин харж биширсийм, энэ жил ч мань хүн нууна цохино гэж үзүүлж байгаа болтой, харваас дуугай, бараг инээдэггүй, snookerт яг таарсан сэтгэлзүйтэй энэ хүү уржнан жил гэнэт цоорч гарч ирсэн юм билээ. Малайзад бас бадминтоны тэмцээн болоод байдаг, ганцхан хувь биеэ хэдэн тийш нь copy-дчих юмсан.

Нээрэн санахаар л инээд хүрээд байхын, такси барих гээд зогсож байхад хамт тэнэсэн бас нэгэн weekend соёлтой баагий ярьсан нь: Монголд хоёр такси зам дээр ажлаа булаацалдаж өрсөж байна гээд хүнээ дайрчуул яахуу ... Энэ долоо хоногт сонссон хамгийн шилдэг “онигоо” (хөөрхий хүн нь мэнд л байгаасай даа).