Мэдрэмжүүд минь

Бясалгалд суув аа. 10 хоног чимээгүй суудаг. Өмнө нь зөндөө удаа явж байсан л даа. Энэ удаад арвин ургацтай харин. Урьд нь суухдаа юу ойлгож байсан золиг вэ гэмээр л боллоо. Мэдрэмжээ сайн ажиглагдаг. Гэхдээ мэдрэмжийнхээ хариуд юу ч хийхгүй, хөндлөнгийн хүн шиг өөрийгөө ажиглана. Өмнөх суултуудад би ийм л зүйлийг хийдэг байсан. Гэвч дутуу л байж. Сая утгаар нь ойлголоо. Надад түмэн төрлийн мэдрэмж мэдэгдэж байнаа, аргагүйшд 10 хоногт юу эсийг мэдрэхэв. Харин үүнийг ёстой хүний хүн шиг л ажиглалаа, муу новшнуудыг гэсс. Мэдрэмж яг шавьж шиг, шоргоолж эсвэл ялаа бие дээр гүйхэд ирвэгнээд заримдаа таатай ч юм шиг, харин шумуул бол хазаад час хийлгээд... Мэдрэмжүүд яг иймэрхүү, таатай таагүй янз бүр, гэхдээ энэ мэдрэмжүүдэд автах л юм бол үр дүн нь бүгд адил новш л байдаг, сайхан мэдрэмж нь ч тэр ялгаагүй. Иймд мэдрэмжийн хариуд мэдрэлгүй хүн шиг гөлийж сурлаа шүү дээ аниа нь. Мангар амар санагдаж байна даа. Амьдрал гуай, та намайг одоо яаж ч чадахаасаа өнгөрсөн нтр /жоохон хэрүүлийн шинж чанартай дуусгав уу яав/ :)